اثبات عدم تمکین مرد + چگونگی آن

برای اثبات عدم تمکین مرد یا ترک منزل توسط شوهر، میتوان از مجموعه ادله زیر استفاده کرد: 

شهادت شهود مانند دوستان، خانواده، همسایگان و آشنایانی که از عدم تمکین مرد اطلاع دارند. 

ارائه استشهادیه محلی از صاحبخانه یا همسایگان در خصوص ترک منزل توسط شوهر و جریان دعواهای میان زن و شوهر. 

تنظیم اظهارنامه از سوی زن مبنی بر آمادگی برای تمکین و عدم توجه مرد به این اظهارنامه. 

اگر عدم تمکین به دلیل خودداری مرد از برقراری روابط زناشویی متعارف باشد، نمیتوان به شهادت شهود استناد کرد.

اما اگر مرد زندگی مشترک را ترک کرده باشد، این میتواند قرینهای بر عدم برقراری روابط زناشویی محسوب شود. در مجموع، با استفاده از مجموعه ادله موجود در هر مورد خاص، میتوان عدم تمکین مرد یا ترک منزل توسط وی را اثبات نمود.

همچنین تا آنجا که امکان پذیر است، استفاده از شواهد مستند و مستقیم ترجیح داده میشود.

در حالتی که مرد نزد قاضی دادگاه اقرار کند که با همسر خود رابطه جنسی ندارد، عدم تمکین مرد برای دادگاه اثبات می‌شود. 

در این صورت، اگر مرد پس از صدور حکم الزام به تمکین، همچنان نیازهای همسر را برطرف نکند، زن می‌تواند به استناد عسر و حرج تقاضای طلاق نماید.