“ما در کنار شما در هر مرحله”
از مرحله تحقیقات اولیه تا دفاع در دادگاه، تیم وکلای ما همواره در کنار شما خواهد بود. ما از شما گوش میدهیم، شما را راهنمایی میکنیم و همه تلاش خود را برای حفظ حقوق شما انجام میدهیم.
اموال و املاک قابل تملک از دیدگاه قانون
اموال منقول: به اشیا و ممتلکاتی گفته میشود که بدون خسارت به مال، میتوان آنها را از یک محل به محل دیگر منتقل کرد. این اشیا شامل وسایل حملونقل مانند اتومبیل، کشتی، قایق و همچنین اشیای دیگری مانند لوازم خانگی، لوازم الکترونیکی، جواهرات و غیره میشود. در صورتی که در فرآیند نقلوانتقال این اموال به محیط و محل انتقال خسارت وارد نشود، آنها به عنوان اموال منقول در نظر گرفته میشوند.
اموال غیرمنقول: به اموالی گفته میشود که امکان نقلوانتقال آنها از جایی به جای دیگر برای افراد ممکن نیست.
این اموال شامل زمینها، خانهها، باغها، مزارع و داراییهای غیرقابل جابجایی دیگر میشود. در صورتی که برای انتقال این اموال نیاز به خسارت و آسیب به مال یا محل آن باشد، جزء اموال غیرمنقول قرار میگیرند. همچنین، در برخی موارد، به علت دخل و تصرف انسان، اموالی که در اصل از جایی به جای دیگر قابل انتقال هستند، به دلایلی مانند تعارض منافع، ممنوعیت قانونی یا محدودیتهای دیگر، از قابلیت انتقال خود محروم میشوند و جزو اموال غیرمنقول بهحساب میآیند.
ارث و ملک ارثی
مفهوم ارث و میراث به ارث بردن اموال و داراییهای یک فرد پس از فوت او اشاره دارد. ارثبردن به طور کلی به وراثت اموال به افرادی که بهواسطه نسب به متوفی مرتبط هستند، اشاره میکند. افرادی که بر اساس نسبت خود توانایی ارثبردن اموال را دارند، در سه دسته قرار میگیرند:
۱. فرزندان و وراثت از سوی پدر و مادر: این دسته شامل فرزندان متوفی است و بهطور کامل میتوان آن را با عبارت “پدر و مادر و اولاد” خلاصه کرد.
۲. برادران و خواهران و وراثت از سوی برادران و خواهران: این گروه شامل برادران و خواهران متوفی است و میتوان آن را با عبارت جامع “ارث بردن اجداد، برادران، خواهران و اولاد آنها” توصیف کرد.
۳. اعمام، عمات، اخوال، خالات و وراثت از سوی آنان: این دسته شامل عموها، عمهها، خالهها و داییهای متوفی است و همچنین شامل فرزندان آنان میشود. لازم به ذکر است که ارثبردن از طبقات بالاتر فقط در صورتی رخ میدهد که وارثان از دستههای قبلی وجود نداشته باشند. همچنین، اگر یکی از همسران در زمان فوت همسر خود حیات باقی داشته باشد، از همسر متوفی مال به ارث میبرد و میتواند مالکیت ملک متوفی را داشته باشد.
این مورد در دسته ارث سببی قرار میگیرد. همچنین، مالکیت وراثه میتواند به صورت واقعی یا فرضی تحقق پیدا کند. مالکیت وراثه نسبت به ترکه متوفی و یا اموال و داراییهای موروثی او بر حسب حقوق و دیونی که به ترکه متوفی تعلق دارد، برقرار میشود.
حقوق و بدهیهای مربوط به ترکه متوفی باید قبل از تقسیم آن ادا شوند.
نحوه مالکیت بر یک ملک
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برای اینکه یک فرد مالک ملک باشد، موارد گوناگونی وجود دارد که در آنها مالکیت ملک تحقق مییابد. برخی از این موارد عبارتند از:
۱. احیاء اراضی موات و حیازت اشیاء مباحه: این مورد به معنای آباد کردن زمینهای بیاستفاده یا کماستفاده است. اگر فرد یا افرادی این زمینها را از طریق انجام فعالیتهای گوناگون به زمینهای قابل استفاده تبدیل کنند، مالکیت ملک برای آنها تحقق مییابد.
بیشتر بخوانید :
منظور از ملک موروثی چیست؟
کلمه “ملک” به قطعه زمین یا املاک اشاره میکند و مفهوم مالکیت ملک میتواند شامل زمینها و املاکی باشد که پس از فوت فردی به وراث خود منتقل میشود.
مالکیت ملک موروثی به مالکیتی اطلاق میشود که پس از فوت صاحب ملک، بر اساس شرایط و قوانین جاری کشور، به ورثههای او تعلق میگیرد و طبق تقسیمات وارثان بین آنها تقسیم میشود.
در مورد وراثت و مالکیت ملک موروثی، قوانین و مقررات کشور مشخص میکنند که چه کسانی به عنوان ورثهها به شمار آیند و به چه اندازه از ملک متوفی به آنها تعلق میگیرد.
در صورتی که فرد در زمان زندهبودن یک وصیتنامه قانونی و معتبر تهیه کند و در آن ورثهها و سهم هر فرد را مشخص کند، این وصیتنامه بر اساس قوانین معمولاً اجرا خواهد شد.
اما در صورتی که فرد بعد از فوت بیش از یک ورثه داشته باشد، ملک بهجای مانده به عنوان مالکیت مشترک بین ورثهها در نظر گرفته میشود و هر یک از ورثهها سهمی از آن را خواهند داشت.
لطفاً توجه داشته باشید که مشاوره حقوقی نیازمند بررسی جزئیات و شرایط حسب مورد است.
پیشنهاد میکنم در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، با وکیل در اهواز یا وکلای متخصص موسسه حقوقی داوری دادگران عدالتخواه امید مشورت کنید.
ادله لازم برای اثبات مالکیت ملک
این دستهبندی به نحوهی ارائه ادله و شواهد برای اثبات مالکیت ملک توسط طرفین مربوطه اشاره میکند.
1. اقرار: اقرار به معنای تأیید متصرف ملک و صاحب اصلی ملک است. اگر فردی ملک را تصرف کرده و متصرف و صاحب اصلی هر دو ادعا کنند که ملک به صاحب اصلی تعلق دارد، اقرار به عنوان اثباتی قابل قبول در نظر گرفته میشود.
2. سند: سند معتبر و قانونی، یکی از راههای قوی و قابل اعتماد برای اثبات مالکیت ملک است. سند میتواند به صورت رسمی یا قولنامه باشد و برای تنظیم آن باید به دفتر اسناد رسمی مراجعه کرد. سندهایی که بدون رفتن به دفتر اسناد رسمی تهیه میشوند، قابل اعتماد نیستند