“ما در کنار شما در هر مرحله”
از مرحله تحقیقات اولیه تا دفاع در دادگاه، تیم وکلای ما همواره در کنار شما خواهد بود. ما از شما گوش میدهیم، شما را راهنمایی میکنیم و همه تلاش خود را برای حفظ حقوق شما انجام میدهیم.
واخواهی از حکم غیابی
طبق گفته ی وکیل ملکی واخواهی در حقوق و آیین دادرسی مدنی به معنای اعتراض به حکم غیابی است. حکم غیابی یک حکم است که در صورت عدم حضور طرفین در دادگاه صادر میشود.
در این حالت، طرفین حق دارند با اعتراض به حکم غیابی، درخواست داشته باشند که دادگاه مجدداً بررسی موضوع کند.
واخواهی معمولاً به صورت کتبی ارائه میشود و شامل دلایل و استدلالهایی است که طرف صاحب اعتراض آن را برای دادگاه توضیح میدهد. دادگاه سپس بررسی میکند که آیا واخواهی موجه است و آیا باید حکم غیابی را تغییر دهد و یا خیر.
این فرآیند معمولاً با رعایت مقررات و آییننامههای قانونی صورت میگیرد. واخواهی یکی از روشهایی است که میتوان از آن برای اعتراض به آراء و احکام غیابی استفاده کرد، به منظور حفظ حقوق طرفان و ارائه فرصت برای مجدداً بررسی و دفاع از منافع خود در دادگاه.
ماده 305 قانون آیین دادرسی مدنی ایران بیان میکند که واخواهی حق محکوم علیه غایب است. این به این معنی است که طرفین میتوانند اعتراض خود را به حکم غیابی ارائه داده و درخواست کنند که دادگاه مجدداً بررسی کند. واخواهی باید به موجب دادخواست ارائه شود، یعنی باید طرف صاحب اعتراض درخواست خود را در قالب یک دادخواست به دادگاه ارائه کند.
همچنین، واخواهی در صلاحیت دادگاه صادر کننده حکم قرار دارد، به این معنی که واخواهی باید در دادگاهی که حکم غیابی را صادر کرده است، رسیدگی شود.
رسیدگی به واخواهی معمولاً در مرحله بدوی اتفاق میافتد، یعنی در مرحله اولیه پس از صدور حکم غیابی. در این مرحله، دادگاه بررسی میکند که آیا واخواهی موجه و قابل قبول است و آیا باید حکم غیابی را تغییر دهد یا خیر. مقررات و آییننامههای قانونی برای رسیدگی به واخواهی در مرحله بدوی تعیین شده است و دادگاه باید با رعایت این مقررات، واخواهی را مورد بررسی قرار دهد و تصمیمگیری کند.
شرایط حکم غیابی چیست؟
ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی ایران تعریف حکم غیابی را بر اساس شرایط زیر مشخص میکند:
1. حضور طرفین، وکیل یا نماینده قانونی در هیچ یک از جلسات دادگاه صورت نگیرد.
2. دفاع کتبی از سوی طرفان، وکیل یا نماینده قانونی در پاسخ به دعوی ارائه نشود.
3. ابلاغ واقعی اخطاریه به طرف خوانده صورت نپذیرد. بنابراین، اگر هر یک از این شرایط برقرار شود، حکم غیابی در نظام حقوقی ایران صادر میشود.
از طرفی، ماده 305 همان قانون بیان میکند که محکوم علیه میتواند از حق واخواهی از حکم غیابی استفاده کند و اعتراض خود را ارائه دهد تا دادگاه مجدداً موضوع را بررسی کند.
بیشتر بخوانید : اعاده دادرسی و انواع ان
مهلت واخواهی از حکم غیابی چقدر است؟
ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی ایران تعیین مهلت برای واخواهی از حکم غیابی را بر اساس شرایط زیر بیان میکند:
1. برای اشخاصی که در داخل کشور هستند، مهلت واخواهی 20 روز از تاریخ صدور حکم غیابی است.
2. برای اشخاصی که اقامتشان در خارج از کشور است، مهلت واخواهی 2 ماه از تاریخ واقعی صدور حکم غیابی است.
بنابراین، اگر طرف معترض در مهلت مقرر دادخواست واخواهی را اعلام نکند، به طور عادی حکم غیابی اجرا میشود.
اما اگر این طرف معترض عذر موجهی برای عدم اقدام در مهلت مقرر داشته باشد و آن را به دادگاه اعلام کند، دادگاه میتواند ادعای عذر موجه را بررسی کند.
اگر دادگاه اعتقاد داشته باشد که عذر موجه است، قرار قبول را صادر میکند و اجرای حکم متوقف میشود. در ماده 306 مذکور نیز برخی از دلایل عذر موجه برای تأخیر در واخواهی ذکر شده است، از جمله:
1. بیماری یا مریضی که موجب مانعی برای حضور و اقدام در مهلت مقرر میشود.
2. فوت یکی از والدین، همسر یا اولاد فرد.
3. توقیف یا حبس به گونهای که فرد قادر به اعلام واخواهی در مهلت مقرر نباشد.
4. رخداد حوادث قهریه مانند زلزله، سیل و حریق. با توجه به این دلایل، فرد معترض میتواند عذر موجه خود را در دادخواست واخواهی اعلام کند و دادگاه میتواند آن را بررسی کند و در صورت موجه بودن، قرار قبول را صادر کند و اجرای حکم را متوقف کند.
“حمایت حقوقی قوی در لحظات حساس”
وکیل در اهواز و تیم وکلای موسسه حقوقی دادگران عدالتخواه امید آماده است تا از حقوق شما محافظت کند. تجربه ما در زمینه قوانین کیفری و رویکرد حقوقی دقیق، به ما امکان میدهد تا به شما درباره حقوق و مسائل مربوط به این زمینه راهنمایی کنیم.
آثار واخواهی چیست؟
واخواهی، تأثیرات حقوقی و قانونی مهمی در مورد اجرای حکمها دارد.
دو اثر اصلی واخواهی عبارتند از:
1. تعلیق اجرای حکم: با واخواهی محکوم علیه، اجرای حکم به صورت موقت متوقف میشود. به عبارت دیگر، تا زمانی که مهلت واخواهی به پایان نرسد، حکم اجرا نمیشود. در صورتی که در مهلت مقرر واخواهی صورت گرفته باشد، اجرای حکم تا رسیدن به نتیجه نهایی متوقف خواهد ماند. این امر به معنی تعلیق موقت اجرای حکم است و به طور معمول در انتظار تصمیم دادگاه دربارهٔ واخواهی است.
2. انتقال از مرحله واخواهی: واخواهی باعث انتقال اختلاف از مرحلهٔ اولیه، یعنی مرحلهٔ صدور حکم، به مرحلهٔ واخواهی میشود. در این مرحله، تمامی موارد مرتبط با واخواهی، از جمله اعتراضات و دلایل معترض، بررسی میشود و حکمی صادر میشود.
شرایط اقامه دعوای واخواهی
در دادخواست واخواهی، برخی از شرایط اقامه عبارتند از:
1. ذکر نام و اطلاعات واخواه: در دادخواست واخواهی، نام واخواه (فرد معترض) باید به صورت واضح درج شود. همچنین، اطلاعات دقیق مانند اقامتگاه واخواه نیز باید در دادخواست ذکر شود.
2. ذکر نام و اطلاعات واخوانده: همچنین، در دادخواست واخواهی نیز نام و اطلاعات واخوانده (فرد مورد اعتراض) باید مشخصاً ذکر شود. این شامل نام و نشانی واخوانده است.
3. ارسال دادخواست به دفتر دادگاه: دادخواست واخواهی باید به دفتر دادگاهی که حکم غیابی را صادر کرده است، ارسال و تقدیم شود. این اقدام لازم است تا دادگاه صادرکننده حکم با اطلاع از واخواهی، اقدامات لازم را در خصوص مراحل واخواهی آغاز کند.
4. پرداخت هزینههای دادرسی: برای گذراندن مراحل واخواهی، عموماً هزینههای دادرسی و مربوط به مراحل قضایی باید پرداخت شود. این هزینهها ممکن است شامل هزینههای مربوط به ارائه دادخواست، هزینههای وکالت، هزینههای مربوط به جلسات دادگاه و سایر هزینههایی باشد که برای پیگیری واخواهی نیاز است.
اجرای احکام غیابی
برای اجرای احکام غیابی در دو حالت ممکن است: ابلاغ واقعی حکم غیابی:
در صورتی که دادنامه یا اجرائیه به محکوم علیه به صورت واقعی ابلاغ شده باشد، حکم غیابی به صورت عادی اجرا میشود. این به این معنی است که برای اجرای حکم، اقدامات عملی به همان شکلی که برای سایر احکام استفاده میشود، انجام میشود.
در این حالت، غیابی بودن حکم تأثیری در اجرای حکم ندارد و اجرای آن طبق مراحل و قوانین مربوطه انجام میشود. عدم ابلاغ واقعی حکم غیابی: در صورتی که دادنامه یا اجرائیه به محکوم علیه به صورت واقعی ابلاغ نشده باشد، اجرای حکم غیابی به معرفی ضامن یا اخذ تأمین مناسب از محکوم علیه وابسته است.
در این حالت، قاضی میتواند تشخیص دهد که برای اجرای حکم، ضامنی معرفی شود یا تأمینی از محکوم علیه دریافت شود. این اقدامات صورت میگیرد تا در صورتی که در آینده واخواهی به حکم صادر شده انجام شود، بتوان از طریق ضامن یا تأمین، خسارات وارد شده به طرف دیگر را جبران کرد. در هر صورت، تصمیم در مورد نیاز به ضامن یا تأمین، به عهده قاضی است و بر اساس شرایط و مقررات قانونی مربوطه تعیین میشود.
فرآیند رسیدگی به واخواهی از حکم غیابی
1. ارائه دادخواست واخواهی: واخواه باید دادخواست واخواهی خود را به دفتر شعبه صادرکننده رای یا در صورت بازداشت یا زندانی بودن به دفتر زندان یا بازداشتگاه تقدیم کند. در اینجا، نکته مهم این است که بعد از ثبت دادخواست واخواهی، زندان یا بازداشتگاه آن را به دفتر شعبه صادرکننده رای انتقال میدهد. این اقدام لازم است تا دفتر شعبه صادرکننده رای با واخواهی آشنا شود و روند رسیدگی به آن آغاز شود.
2. محدودیت در ادعاهای جدید: در واخواهی، به هیچ عنوان ادعای جدیدی از خواهان پذیرفته نمیشود. دلیل این محدودیت این است که واخواهی فرصت و مهلت زمانی است برای دفاع و مقابله با حکم غیابی، و افراد دیگر باید اطلاع دقیقی از ادعاها و مواردی که در حکم غیابی مطرح شده است، داشته باشند. بنابراین، در واخواهی فقط میتوان بر مبنای ادعاها و مواردی که در حکم غیابی ذکر شده است، دفاع کرد و ادعاهای جدیدی نمیتوان مطرح کرد.